Verkeersborden idioterie

In 2009 zijn bij de herinrichting van de Koninginnebuurt een aantal wegen versmald om het mogelijk te maken aan beide zijden van de weg parkeerplaatsen te realiseren. Een logisch gevolg van het versmallen van de weg was het invoeren van eenrichtingsverkeer, immers twee auto’s konden elkaar niet meer passeren. En dan opeens uit het niets besluit het college (in november) om weer tweerichtingsverkeer in te voeren. De bewoners maakten massaal bezwaar tegen het besluit van het college. Vandaag heeft het college het verweer gestuurd op de bezwaarschriften.

En toen brak me klomp. Het invoeren van tweerichtingsverkeer komt voort uit de wens van de Gemeenteraad en het College om het aantal verkeersborden in Zandvoort te verminderen.

Dus omdat we minder verkeersborden willen, gaat het college de verkeersstructuur aanpassen? Welk collegelid verzint zo iets? In Zandvoort hebben we voor ieder wissewasje een verkeersbord, maar toch zeker niet in de Koninginnebuurt? Of is er een maximum gesteld aan het aantal verkeersborden in een buurt? En waarom alleen in de Koninginnebuurt, wanneer volgen de andere buurten in Zandvoort met ‘teveel’ verkeersborden? Wat is er leidend de verkeersstructuur of het aantal verkeersborden?

U past de wegen niet aan in de Koninginnebuurt om vervolgens te melden dat de verkeersveiligheid zal toenemen door het invoeren van tweerichtingsverkeer. Passeren ach geen probleem, er is er altijd wel eentje die achteruit rijdt. Koekoek! Lekker verkeersveilig!

Welke prioriteit heeft dit besluit in een tijd van bezuinigen? Hadden deze twee ambtenaren van verkeer niet beter met het parkeren aan de slag kunnen gaan? We wachten nu al tijden op een voorstel om de parkeertarieven te verlagen. In wiens belang is het invoeren van tweerichtingsverkeer? Wie heeft hier om gevraagd? Stond dit in de beleidsagenda? En hoeveel ambtelijke capaciteit heeft dit tot nu toe gekost?

De buurt wil het niet, maar het college drukt het gewoon door. Ongelofelijk!

Pillenoorlog

Onverantwoord, absurd en schandalig vind ik de actie van twee Zandvoortse apothekers om over onze ruggen een  strijd aan te gaan met een aantal zorgverzekeraars. De mensen die afhankelijk zijn van dure medicijnen moeten ineens een groot bedrag voorschieten of een automatische incasso afspreken. En dan maar afwachten of ze (op tijd) geld van hun zorgverzekeraar krijgen. Onbegrijpelijk dat de heer Mulder, die weet wat slapeloze nachten zijn, zo is te lezen in de Zandvoortse Courant, nog meer mensen slapeloze nachten bezorgd.

Haarlem schijnt geen patiënten meer aan te nemen. Nou, het is de wereld op zijn kop, en wat zouden we hier als gemeente tegen kunnen ondernemen. Iemand suggesties?

Krokodillentranen zijn het van Mulder volgens Erwin van der Slik. Zijn visie op de gehele situatie kunt u hieronder lezen, oordeelt u zelf.

Klik om toegang te krijgen tot reactie.pdf

De Key en het College voor de Rechten van de Mens

Enig tijd geleden heb ik het College voor de Rechten van de Mens gevraagd te beoordelen of Woonstichting De Key onderscheid maakt op grond van burgerlijke staat bij het aanbieden van woningen door een verschil in huurprijs te hanteren verband houdend met de grootte van het huishouden. Het zijn namelijk al een tijdje de dol dwaze dagen bij De Key: huishoudens van minimaal 2 personen krijgen 100 euro korting op de huurprijs, terwijl alleenstaanden gewoon de volle mep moeten betalen.

Het College heeft het verzoek in behandeling genomen. De Key is gevraagd om uiterlijk vrijdag 1 februari 2013 een schriftelijke reactie te sturen op het verzoekschrift. Naast een reactie op het verzoekschrift, stelt het College De Key de volgende vraag:

Staat het doelgroepenbeleid dat u voert met betrekking tot het aanbieden van woningen, op schrift? Zo ja, wilt u daarvan een kopie toesturen aan het College?

In het kader van het onderzoek heeft het College een zitting gepland op dinsdag 19 februari 2013 om 13.30 te Utrecht.

Vraag is dus op De Key discrimineert! Artikel 7, eerste lid, onderdeel c, van de Algemene wet gelijke behandeling (AWGB) verbiedt, in samenhang met artikel 1 AWBG, onderscheid op grond van burgelijke staat bij het aanbieden van goederen of diensten en bij het sluiten, uitvoeren of beëindigen van overeenkomsten ter zake, onder meer indien dit geschiedt door een instelling, die werkzaam is op het gebied van volkshuisvesting.